Friday, January 23, 2015

Տպավորություններս Մարկեսից

Չեմ կարող ասել որ շատ եմ կարդացել Մարկեսի ստեղծագործությունները, բայց վստահ եմ, որ հետագայում կանդրադառնամ նրա արվեստին : Մարկեսը չի գրում պարզ, բայց բավական է միքիչ մտածել և հեշտությամբ կարելի է հասկանալ ենթատեստը: Գրողը մոգական ռեալիզմի շնորհիվ հեշտությամբ փոխանցում է ընթարցողին իր մտքերը, կարծիքը և տեսակետը:
  Աբսուրդիզմի վառ օրինակ է «Ամենագեղեցիկ ջրահեղձը» ստեղծագործությունը: Այստեղ գործողությունները ծավալվում են ծովափնյա գյուղում որտեղ ամեն ինչ միանման է, և հանկարծ մի օր մարդիկ գտնում են ջրահեղձի: Այստեղ Մարկեսը գործողությունները հասցնում է աբսուրդի, որպեսզի ցույց տա, որ մարդիկ միշտ ձգտում են դեպի գեղեցիկն ու նորը, անծանոթը: Հերոսները նույնիսկ անուն են տալիս ջրահեղին՝ Էստեբան:
  «Երկնագույն շան աչքերը»՝ տխուր ու թախծոտ պատմվածք է: Այդ փոքր պատմվածքը մեխծ հետք թողեց իմ հոգում: Ես մտախեցի դրա մասին ավելի երկար, քան ծախսեցի այն կարդալուց: Գրողի վարպետության շնորհիվ կարողացա լավ պատկերացնել կերպարներին:
 Շատ եմ լսել Մարկեսի ամենահայտնի ստեղծագործության « 100 ամյա մենության» մասին և երբ հաջորդ անգամ անդրադառնամ այդ գրողին անպայման  կկարդամ այն:
  

No comments:

Post a Comment