Հրանտ Մաթևոսյան
Tuesday, May 10, 2016
Հրանտ Մաթևոսյան
Շահան Շահնուր
Նաիրի Զարյան
Նաիրի Զարյանը ծնվել է 1900 թվականի դեկտեմբերի 31-ին, Արևմտյան Հայաստանի Վանի նահանգի Խառակոնիս գյուղում։ Ծանր է եղել նրա մանկությունը։ 1915 թվականին, թուրքական յաթաղանից հալածված, հազարավոր հայրենակիցների հետ միասին, Զարյանը գաղթում էԱրևելյան Հայաստան, ապաստան է գտնում Երևանի և Դիլիջանի որբանոցներում։ Որբանոցներում նա մնում է մինչև 1921 թվականը և այնտեղ էլ ստանում միջնակարգ կրթություն։ Ավարտել էԵրևանի թեմական դպրոցը, 1927 թվականին՝ Երևանի պետական համալսարանի պատմագրական ֆակուտետը, 1933 թվականին՝ Լենինգրադի արվեստագիտության պետական ակադեմիայի գրական բաժնի ասպիրանտուրան։ 1951-1958 թթ. եղել է ՀԽՍՀ ԳԽ պատգմավոր, Խաղաղության պաշտպանության հայկական կոմիտեի նախագահ։
Համո Սահյան
Հայաստա՜ն, անունդ տալիս,
Ժայռի մեջ մի տուն եմ հիշում, Ալևոր կամուրջի հոնքին Ծիծառի մի բույն եմ հիշում, Թեքված մի մատուռ եմ հիշում Եվ բերդի տեղահան մի դուռ, Ավերակ տաճարի մի վեմ Եվ թեքված մի սյուն եմ հիշում։ |
Monday, May 9, 2016
Վիլիամ Սարոյան
Հայոց լեզու թեստ 3 2013-14
Ա մակարդակ
Թեստ 3
1-4
2-2
3-2
4-2
5-4
6-3
7-4
8-4
9-3
10-1
11-2
12-4
13-
14-
15-1
16-3
17-3
18-
19-1
20-3
21-2
22-1
23-
24-3
25-
26-3
27-4
28-4
29-4
30-1
31-
32-3
33-2 3
34-3
35-7 8
36-7
37-
38-5
39-2,3,4,5,6,7
40-3,7,9
41-1,2,4
42-3,4 5,6
43-1,2,4,5
44-2,4
45-
Friday, April 29, 2016
Goodbye High School
Honestly I’ve never been as excited for something to end, as I’m now. I'm a kind of person who hates letting go, but now, I'm so ready now. Believe it or not but it's almost the end and I can see the diploma in my hands, but I don't feel sad (as people told me I would), I’m happier than I've ever been. I remember myself 3 years ago this time, even then I was ready to take my diploma, and go to university. You may think “why?” I’ll tell you why. I’ve known where I want to continue my education after leaving high school,I've even known what I'm going to do after I get my bachelor's degree. I'm not saying that I won't miss High School at all, what I'm saying is that I thought this moment would be more special, but unfortunately it's not. It's just an end, and the worst thing about this “end” is the fact that I'm looking forward to this phase of my life to end.
I've been studying in this High School for two years, and it has given me a lot as a person, as a human being. Now I have more friends, then ever before, I've been part of different forums, now I definitely know more than I knew before. But dame I'm so happy there's just one month left.
At the end of this weirdly structured essay I would like to tell he people who will be kind enough to read this. This is not a “Hate” essay this is an hones “Goodbye High School” one, well at least how I imagined it to be.
Tuesday, February 23, 2016
Friday, January 29, 2016
Ամփոփիչ աշխատանք ձևաբանությունից (2)
ամենաէական, անօթևան, ունկնդիր, նորընտիր, իջևանել, հոգևարք, փասիան, Ռաֆայել, տրտմաշուք, սրտմաշուկ, խուրց, կցկվել։
սրտմաշուկ-սիրտ, այգեպան-այգի, կիզանուտ-կեզ, ընձուղտ-ինձ, ըմպանակ-ումպ, վիպագիր-վեպ, նստացույց-նստել, ըմբռնել, կպչուն-կիպ, չվերթ-չիվ։
մեղադրյալ, կթղա-գավաթ, բուրյան, ապակե, բագին, եղնիկ, երկչոտ -վեհերոտ, անդրավարտիք-տաբատ, եկեղեցի:
դարձվածքներ՝ բարևը մոռանալ, Բաքոսի տաճար, առաջին ծիծեռնակ, ջրի երես հանել
բացատրություններ՝ նախակարապետ, ապշել, ազնիվ մարդ, բացահայտել, թրջել, գինետուն։
Մենք Բուենոս Այրեսում հյուրընկալվելու էինք տեղի հայկական համայնքի կողմից։ Մեր ուղեվարը Վահանն էր՝ բարձրահասակ, գեղահոն, փայլփլուն աչքերով մի երիտասարդ։ Գեղեցիկ տղա է ու մերն է։ Շնորհակալ եղա մեր պապերին, որ մեզ համար ծնել են վայելչատես այս հայորդուն։
Ինը գոյական:
Խցանահաներ-խցանահաններ, կողմնացույցեր-կողմնացույցներ, մաքսատներ, վերջնագիրներ-վերջնագրեր, հետախույզներ, գրաբերներ, հարացույցներ, կարմրահերներ, օրապահներ, սպիներ, վիպագրեր-վիպագիրներ, բաղաձայներ-բաղաձայններ։
Ինչու է այդպես՝ գլխի չեմ ընկնում
Եվ գլխի ընկնող կա՞ մեկը տեսնես։
Երբ –հարաբերական, հոգնած օրը կորչում է մթնում,
Հոգնած լեռները ձորերն են մտնում։
Մինչև նրանք-անձնական հասցնեին
Հանգուցյալից պատմել մի հուշ,
Զարթնած հավքը կանչեց քարին.
Ծնվող օրվա ճիչն էր անուշ։
Փակ աչքին ի՞նչ-հարցական, թե ջրվեժի
Ուլունք-ուլունք արցունքի մեջ
Մի ծիածան կպակասի։
Շնորհակալ եմ իմ- բախտից
Եվ քեզանից-անձնական՝ շնորհակալ,
Որ կարող ես իմ տունը գալ
Նորագյուղյան քո դրախտից։
Անընդհատ հոխորտում էր, ամպագոռգոռ խոսքերով փորձում էր բոլորին ապշեցնել՝ նույնիսկ մի ակնթարթ չմտածելով, որ երկու անպաշտպան կանայք կարող են հակառակ գնալ իր կամքին և դուրս գալ իր իշխանության տակից՝ նպաստելով նրա ինքնաոչնչացմանը։
Բայց նրա՝ տարիներ շարունակ վարժված աչքերը շուտով ձեռք էին բերելու առարկաները ականակիր մթնում բորենու պես տեսնելու տարօրինակ ընդունակություն, որը նրան օգնելու էր՝ շրջապատը զգալու և լավ տեսնելու։
ենթադրել, ներգաղթել, հառաչել, իջել, կռթնել, վրդովել, հագցնել, ընկնել, ելել, վերացել։
Նա լռեց-չեզոք բայ, հառաչեց-չեզոք բայ՝ հայացքն ուղղելով-ներգործական բայ դեպի անորոշ տարածություն։
Գործ շատ կար. ծրագրեր էի վաճառում-ներգործական բայ, բեմում տարբեր գործեր անում-ներգործական բայ։
Շուտով տղան մեծանում-չեզոք բայ է և դառնում-չեզոք բայ հայտնի արհեստավոր։
Լևոնը փաթաթվեց-չեզոք բայ մոր պարանոցին և սկսեց բարձր ձայնով հեծկլտալ-չեզոք բայ։
Զգացի-ներգործական բայ, որ տղան շատ վրդովվեց-չեզոք բայ իմ այդ խոսքից, և փորձեցի-ներգորճական բայ մեղմել անհաճո իրավիճակը։
«Եթե թշնամուն վերացնենք-սահմանական եղ. անպայման կլինի խաղաղություն»,- մտածում էր իշխանը։
Մի թագավոր կամեցավ գեղեցիկ դարպաս շինել և զարդարել – սահմանական եղ. այն զարմանահրաշ նկարներով։
Նա այլևս ոչ մի գիշեր դուրս չէր գա, որպեսզի չհանդիպեր – սահմանական եղ. այդ խորհրդավոր անծանոթին։
Մի մարդ խանութ ուներ և գիտեր՝ դրանով կվաստակի-սահմանական եղ. իր օրվա ապրուստը։
Նա պիտի մեր առաջին ու վերջին սերը լինի։
Տարիներ հետո նա պիտի դառնա մի ժողովրդի ազնիվ կենսագիր։
Պիտի կրկին դասը սերտեն իրենց սիրո՝ ըստ աստղային այբուբենի։
Եվ պե՞տք է արդյոք քեզ միշտ ունենալ իմ կողքին։
ա)Իմ գերեզմանին դուք չմոտենաք
Հարկավոր չեն ինձ ոչ ծաղիկ, ոչ սուգ…
բ)Հուսաբեկ, մութ ու մեգ թող լինի
Իմ վերև թող արև չխնդա։
գ)Ինձ այդպես, քրոջ պես մի գթա…
Սիրտս կարոտով կանչում է քեզ եկ։
ա) Իմ ճամփան անվախճան մի գիշեր
Ինձ շոյող ոչ մի շող չի ժպտա։
բ) Ու չի ելնի մոխրից տխուր հմայքը ձեր տան
Ու չի լինի էլ սիրո քաղցր ու կապույտ ձեր շղթան։
գ) Հետևում են քեզ, երբ արյուն ունես, իսկ երբ ցամաքես, կմոռանան քեզ։
դ) Չի զիջել նա իր արմատը վերջին
Արհավիրքների զարկին անխնա։
թեքվել, սառչել, թողնել, մոռանալ, ասել, հյուսել, ցանկալ, գերել, հանգչել, կառչել, ուտել, իջնել, գնալ, լինել, տանջել, մարել։
գողեգող, ավանդաբար, այնպես, լիովին, վաղը, ցմահ, առհավետ, երբևիցե, ամենուրեք, դեսուդեն, ներքև, սարն ի վեր, հանկած, այնուհանդերձ, ստեպ-ստեպ, անընդհատ։
դիմաց, ըդդեմ, հնուց, միջև, բացառությամբ, արդեն, վերջապես, վերաբերյալ, հօգուտ, դեռ։
ա) Մեր երկրին հենց այդպիսի մտավորականներ են անհրաժեշտ։
բ) Օրերը ցրտել են, իսկ Արարատյան դաշտում դեռ բերքահավաք է։
գ) Մահն իսկ չի կարող բաժանել մեզ։
դ) Որքան մոտենում ես, սարն այնքան հեռանում է։
Ամփոփիչ աշխատանք ձևաբանությունից (1)
միջօրեական, դողէրոցք, ամանորյա, թրըխկ, ակնդետ, ոսկորել, գերլարել, ժողովածույում, վայրկյան, փակցնել, ծեծկռտուք, հափշտակել, դեղձանիկ, ճրագալույց, փար-, փայծաղ, սպանախ, ամբարձիչ, Մանվել։
այրական- առնական, կանացի, խափշիկ, բարդ –խրթին, խաբուսիկ-թվացյալ, ավանդազրույց-լեգենդ, , վաղնջական- ասպնջական, թանկություն, սղություն, քրանձավային, խարտյաշ,
կապեր, գնդեր, ստեր, խոսեր, անձուկ, հանդերձ, կույս, կուռ, գառ, աղոտ։
նզովք, գոց, բնավ, անձուկ, օրհնություն, ճապաղ-ընդարձակ, վտիտ, փակ, պարպել-դատարկել, միշտ, նվաղ, սեղմ, ստերջ, մարմնեղ, բեղմնավոր, փութկոտ, դյուրին, խրթին, խոսուն, ծանրաշարժ, փոքրոգի, համր։
միամորիկ-մինուճար, քնքար, քենակալ-բաջանաղ, խափշիկ-սևամորթ, մախաղ-տոպրակ, մաքառել-պայքարել, անտունի-ժողովրդական երգի տեսակ, դրվատել-գովել։
գլուխը լցնել, թևերը փռել, աստծու կրակ, արյունը ջուր դառնալ, առաջին ջութակ
խիստ վախենալ, չարաճճի, դրդել մի արարքի, գլխավոր դեմք, պաշտպանել։
թրաշուշան, դաշունահարված, պարագիծ, շքերթ, տնանկ։
գարուն, քառասնամյա, ընդվզում, թվական, համայն, վեցուկես, պարզ, հմայք, այստեղ, իննսունիններորդ, աշխատանքային, իրենք, բարի, քանիերորդ, մի։
սրճեփներ, գրաշարեր, ջրաչափներ, հացատուն-հացատներ, սպունգներ, որմնադիրներ, դաշտամուկ-դաշտամկներ, շարասյուներ, միլիոնատերներ։
վանահայր, սառցալեռ, մականուն, սեր, անկյուն, հանգիստ, աղջիկ, գիշեր, օղի, կալվածատեր, Վահանենք։
կայսերի, դուստրի-դստեր, մանկան, կաղինի-կաղնու, հորեղբորոջ-հորեղբոր, պապու-պապի, վայրկյանվա։
1) Շնորհիր կրկին ողորմությունդ լքվածիս անօգ…
2) Հայրենիքիս ջուրը ամենաքաղցրն է։
3) Կարծես շատ է քիչ աշխարհիս հողը,
Որ մարդիկ մեռնում ու հող են դառնում…
ծվեն, պարեն, աշտեն, հյուլեն, պատճեն, ոստրեն, քերծեն, ցորեն, գեհեն, երեն։
քսաներեքերրորդ, տասներկու, 60-երորդ, 1-ին, X-րդ։
դուք, սա, համայն, ամենքը, ինքը, ինչ, ով, միմյանց, դրանք, այստեղ, այսպես, ոչ մեկը, ոմն, իրենք, յուրաքանչյուր ոք։
1)Բանախոսի մոտ ելույթ էին ունեցել երկու տեղացի նկարիչներ, ոմն արվեստագետ Ֆրանսիայից և այլոք։
2) Ոչ ոք չփորձեց օգնել ինձ
3) Ոչ ոքից այնքան չէր զգուշանում, որքան իր անձնական թիկնապահից։
4)Չգիտեմ՝ որդ կարող է գլուխ հանել այդ խճճված գործից։
ամեն, ողջ, յուրաքանչյուր, մյուս, սույն-ցուցական, ինչպիսի-հարցական,հարաբերական, միևնույն, որչափ-հարցական, իրար-փոխադարձ, ոչ մի-ժխտական, ինչ-որ-անորոշ, ոմն-անորոշ, նույնպես։
1) Այս իմ հրաշք աշխարհն է, ուր
Գլխիվայր են ծառերն աճում։
2) Էլ չեմ հավատում այդ ջինջ աչքերին
Եվ խորունկ ձայնիդ նվագին քնքուշ,
Որ հնչում էր միշտ այնքան մտերիմ։
3) Չգիտեմ՝ այս տխուր աշխարհում
Որն է լավ, որը՝ վատ։
4) Երնեկ նրան, ով իր գործով
Կապրի հավերժ, անդադար։
սա, ովևէ, որտեղ, դու, ինչ, ով, յուրաքանչյուրը, ոչ ոք, ոմն, երբ, նա։