Թումանյանի բանաստեղծությունների բնութագիրը
«Հին Օրհնություն» Բանաստեղծության մեջ հեղինակը պատմում է գյուղում քեֆ անող ծերունիների մասին ովքեր օրհնում էին իրենց զավակներին հետևյալ բառերով «Ապրե՛ք, երեխե՛ք, Բայց մեզ պես չապրեք...»։ Երեխաներն այդ ժամանակ չեին հասկանում իմաստը բայց հետո մեծանալով նույն պես էին օրհնում իրենց զավակներին։ Իմաստը նրանում է, որ ծնողները միշտ ուզում են, որ իրենց երեխաներն ունենան այն ինչ իրենք չեն ունեցել, ապրեն ավելի լավ։
«Աստղերի հետ» Բանաստեղծությունը Հավերժության և ժամանակի մասին է։ Բանաստեղծը գովերքում էր աստղերն ասելով՝ չնայած նրան որ ինքը կմեռնի աստղերը միշտ հավերժ են, քանի որ աստղերը ժամանակային սահմանափակումներ չունեն:
«Հայոց վիշտը» հայրենասիրության մասին է։ Մենք բոլորս էլ սիրում ենք մեր հայրենիքը։ Ինձ համար «Հայրենիքը» միայն այն վայրը չէ որտեղ ես ծնվել են, «հայրենիքն» ինձ համար այն տեղն է որտեղ ես ինձ ապահով կզգամ։
No comments:
Post a Comment