Ներածություն
Միջազգային
կազմակերպությունները միջազգային հարցերը կարգավորելու ոլորտում դասվում են առավել
առաջադեմ խմբին: Միջազգային կազմակերպությունների գործունեության և մասնակիցների թվի
աճը համարվում է ամենաուշագրավ երևույթներից մեկը ժամանակակից միջազգային հարաբերությունների
զարգացման մեջ:
Այսպիսով աշխատանքիս
նպատակն է ծանոթանալ միջազգային կազմակերպություններին, դրանց գործառույթներին և հասկանալ,
թե ինչ դեր ունեն միջազգային կազմակերպությունները ժամանակակից աշխարհում քաղաքականության
մեջ:
Միջազգային հարաբերությունների զարգացումը արտաքին քաղաքականության
գործնական իրագործումն է՝ որը շատ մեծ կախում ունի միջազգային ըներություններից և կազմակերպություններից:
Միջազգային կազմակերպությունները միջկառավարական և ոչ կառավարական բնույթր մշտական
միություններ են, որոնք ստեղծվում են միջազգային պայմանագրերի շնորհիվ, որպեսզի հեշտացնեն
միջազգային խնդիրների լուծումը:
Նմանատիպ կազմակերպություններ ստեղծելու մասին դեռևս սկսել են մտածել
հնագույն ժամանակներից: Սակայն առաջին միջազգային կազմակերպությունները հիմնվեցին միայն
19-րդ դարում: Առաջին միջազգային կազմակերպությունը դարձավ Համընհանուր Փոստային միությունը՝
որը բացվեց 1875թ-ին: Հնարավորինս ավելի արագ սկսեցին բացվել միջազգային կազմակերպություններ
Երկրորդ Համաշխարհային պատերազմից հետո: Ներկա պայմաններում աշխարհում հա շութջ
300 միջազկառավարական կազմակերպություն և 2500 հասարակական:
Միջազգային կազմակերպությունները դրանք պետական միավորումներ են միջազգային
իրավունքի և միջազգային պայմանագրի հիման վրա, որոնք համագործակցում են՝ քաղաքական,
տնտեսական, մշակութային, գիտական, տեխնիկական, իրավական և այլ ոլորտներում, որտեղ կա
այդ համակարգի անհրաժեշտությունը:
Միջազգային կազմակերպությունները բաժանվում են մի քանի տեսակների:
Միջպետական- ստեղծվում են բազմազան միջազգային պայմանագրերի հիման վրա: Օրինակ՝ ՄԱԿ-ը,
ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ն և այլն: Լինում են նաև ոչկառավարական դա իր հերթին լինում է՝ ազգային, Ֆիզիկական
անձանց պատկանող, Քաղաքային, Հետազոտական ինստիտուտների պատկանող և այլն: Նրանք բաժանվում
են նաև համաշխարհային և տարածաշրջանային խմբերի:
Չնայած որոշ տարբերությունների միջազգային միջկառավարական և ոչ կառավարական
կազմակերպությունները ակտիվ համագործակցում են: Այդպիսի համագործակցություննը հիմնականում
խորհրդատվական է լինում:
Քաղաքական, տնտեսական, ռազմակն և այլ խնդիրներ լուծելու համար ներկայումս
տեղի է ունենում մոտ 1000 միջազգային կոնֆերանսներ: Որպես ինստիտուտ դա իհայտ է եկել
19-րդ դարի կեսին: Փորձագետների կարծիքով 21-րդ դարկ կեսերին տեղի կունենա տարեկան
մոտ 50.000 միջազգային կոնֆերանս: Կոնֆերանսներն չեն համարվում միջազգային կազմակերպություններ,
դա հաճախ անվանում են բազմակողմ կամ խորհրդատվական դիվանագիտություն:
Ամեն մի կոնֆերանս ունի խիստ կոնկրետ նպատակներ: Շատ հաճախ միջպետական
հանձնաժողովները գումարվում են միջազգային պայմանագրերի բարելավնամ և ընդունման նպատակով:
Վերջին տարիներին միջազգային հարաբերություններում ավելի մեծ դեր
են սկսել խաղալ միջազգային կազմակերպությունները:
Ամենամեծ դերը միջազգային համակարգում խաղում է Միավորված Ազգերի
կազմակերպությունը, որը ստեղծվել է 1945թ-ին, որպիսզի պահպանի և ամրապնդի խաղախությունը
ազգերի միջև զարգացնելով բազմակողմանի համագործակցություն: ՄԱԿ-ի գլխավոր անդամներն
են Գլխավոր Ասամբլեան և Անվտանգության խորհուրդը: Գլխավոր Ասամբլեան՝ իր մեջ ներառում
է ՄԱԿ-ի անդամ երկրների բոլոր ներկայացուցիչներին, քննարկում է իր իրավասության մեջ
գտնվող խնդիրներ: Նա կարող է առաջարկություններ անել անվտանգության խորհրդին և մասնակից
պետություններին: Հիմնականում նիստը տեղի է ունենում տարին մեկ անգամ իսկ անհրաժեշտության
դեպքում կազմակերպվում են արտահերթ և հտուկ նիստեր:
Անվտանգության խորհուրդը աշխատում է մշտական հիմունքներով և պատասխանատու
է խաղախության պահպանման համար այն բախկացած է 5 մշտական՝ ԱՄՆ, Մեծ Բրիտանիա, Ֆրանսիա,
Չինաստան, ՌԴ և 10 փոփոխական պետություններից որոնք ընտրվում են 2 տարի ժակետով Անվտանգության
խորհրդի կողմից: Որոշումներն ընդունվում են միայն այն դեպքում երբ համաձայն են ՄԱԿ-ի
բոլոր անդամները: Աշխարհին սպառնալիքի կամ ագրեսիայի դեպքում Անվտանգության խորհուրդը
ունի մեծ իշղանությու և կարող է անհրաժեշտության դեպքում դիմել զենքի ուժին: ՄԱԿ-ի
գլխավոր մարմիններից են նաև Տնտեսական և Սոցիալական խորհուրդները, Խնամակալության խորհուրդը,
Միջազգային Արդարադատության դատարանը և Քարտուղարությունը:
ՄԱԿ-ի շրջանակներում կան մի շարք կազմակերպություններ որոնք գործում
են անկախ: Դրանք իրենց մեջ ներառում են Առողջապահության Համաշխարհային կազմակերպությունը,
Արժույթի Միջազգային հիմնադրամը և այլն:
Վերջաբան
Վերլուծելով
միջազգային կազմակերպություններն ու նրանց գործառույթները, գալիս եմ այն եզրակացության,
որ ժամանակակից աշխարհում դժվար կիներ համեմատաբար խաղաղ ապրելը եթե չլինեին միջազգային
կազմամերպություններ, քանի որ նրանք օգնում են և օժանդակում որ միջազգային խնդիրներն
ու կոնֆլիկտները լուծվեն քննարկումների շնորհիվ, այլ ոչ թե զենքի և պատերազմի: Միջազգային
կազմակերպությունների առաջացումն ու աճը արագացնում է ինտեգրացիայի և փոխկապակցվածության
պրոցեսը, իսկ արագ գլոբալացումը հետագայում կբերի միջազգային կազմակերպությունների
շատացմանը:
Թարգմանությունը՝ Ալիսա Պետրոսյանի
No comments:
Post a Comment